Бүсгүйчүүдэд задарч явсан үе гэж байдаг уу?

Би одоо 30 настай нөхөр 2 хүүхдийн ээж болсон энгийн сайхан амьдралтай. Нөхөр маань халамжтай сайн аав сайн хань.Би гэдэг хүн өнөөдөр ганцаараа өнгөрсөн амьдралаа нэлээн бодож суув.19 настайдаа их сургуулийнхаа залуутай анх унтаж үзсэн. Тэрэнтэйгээ 4 жил сайхан үерхээд хүүхэдтэй болоод таарч тохирохгүй салсан.Салснаасаа болоод маш их шаналж тэр хүнийг мартах гэж нэг залуутай уулзаж үзэвч таалагдаагүй . Их сургуулиа төгсөөд Монголдоо томдоо тооцогдох компанид ажилд оров.Захирал гэдэг хүн гуай нь хамт гадаадруу томилолтоор явахдаа надад санал тавилаа.Тухайн үед амьдрал ядуу тарчиг байсан болхоор би хааяадаа уулзаж байх саналыг нь зөвшөөрчихлөө. Ингээд л миний тэнэг амьдрал эхэлсэндээ.

Эр хүмүүсийг мөнгө болгож хардаг. Тааралдсан залуугаасаа аль болох юм салгахыг боддог. Тийм нэг ичгүүргүй замбараагүй явдалтай хүүхэн болоод хувирчихсан байсан.Байнга л буудалд архи ууж тасарч үр хүүхэдтэй хүн гэдгээ мартаж, хүүхдийнхээ аавыг үзэн ядаж, ингээд явж байгаа нь тэр хүний буруу мэт бодож явсан.Унтсан хүнийхээ тоог тоолоод олсонгүй. Харин тэгж явсаар одооны ханьтайгаа тааралдаж засарч шинэ хүн болсон.Захиралтайгаа явдаг байсан болхоор тэр ажлаасаа ч гарсан. Бүгд түүх болж ард хоцорчээ.Одоо би энгийн сайхан ээж хүн эхнэр хүн. Нөхөртөө маш их хайртай. Тэр хүн л миний амьдралыг өөрчилсөн. Хайр гэж үнэхээр агуу юм даа.Өнгөрсөнөө бодсон чинь инээд ч хүрэх шиг уур ч хүрэх шиг. Амьдралдаа алдсан ч засарч чадах л хэрэгтэй.