Бусдаас хайр халамж горьдсон тийм л хүн болжээ

Би 30 гаруй насны төрийн албанд ажилладаг, нөхөр охины хамт амьдардаг жирийн нэгэн эмэгтэй. Нөхөртэйгөө нэг гэрт ороод 4 жил болж байна. Манай нөхөр цагаанхаданд ажиллаж байгаад тэндэх ажил нь багасаад буцаад гэртээ ирсэн.

Сүүлийн үед нөхөр бид 2 хоорондын харилцаа байнгын хэрүүлтэй, бие биетэйгээ ярилцах ч үгүй харилцаа хүйтэн хөндий болсон юм шиг санагдаж байна. Хайр, анхаарал, халамжийг дурсах ч зүйл биш. Өмнө гэрээсээ хол Цагаанхаданд очихоороо эхнэр охин 2-оо яаж байна гэж асуух нь бүр байхгүй бараг л харилцахгүй байгаад байхаар нь би нялх хүүхдээ ээж аавдаа үлдээж ярилцах гэж 800 км туулж араас нь очиж байж харилцаагаа авч үлдэж байсан.

Одоо ч мөн цуг байх үедээ ярилцах гэж хичээх тоолонд өөдөөс байнга л үл тоосон асууж ярилцах бүрт ганц хоёр үгээр хариулаал болчихдог. Нөхөртөө эрхэлж ч үзээгүй үнэндээ авсан цалингаараа өөртөө ганц нүүрний крем ч авч чадахгүй банкны зээл, хоол унд бусад зардлаа нөхөөд л таардаг. Гэлээ гээд би нөхрөө чи явж ажил хийсэнгүй тийм юм авмаар байна надаа мөнгө гэж нэхэж үзсэнгүй ээ. Урьдах хойдохоо нөхөөд л таардаг. Саяхан л өөртөө итгэлтэй цовоо сэргэлэн эмэгтэй байсан одоо бол нүдний цог нь унтарсан өөртөө итгэлгүй бусдаас хайр халамж горьдсон тийм л хүн болжээ. Одоо бол үнэндээ ганцаардаж байна. Хайрлуулж халамжлуулмаар байна. Сүүлийн үед хүүхдээ аваад нөхрөөсөө холдож амьдардаг юм уу гэж их бодох боллоо…