Дотроо байнга л үхэж байна…

Би одоо 23 настай эмэгтэй л дээ. Хүнтэй сууж хүүхэд гэр бүлтэй болоогүй. Ер нь л ганцаараа илүү гарахгүй ч дутуу байхгүй амьдраад л байна. Хийхийг хүссэн зүйл зөндөө гэхдээ алинд нь ч хүрч чадахгүй л байна. Ер нь сэтгэл гутралтай болсоон. Үргэлж ганцаардлыг мэдэрдэг. Сэтгэл дотор юу ч юм хар юм буглаатай. Маш их асуудлуудтай. Ээж маань байхгүй бол зүгээр л үхээд өгмөөррр.

Хайртай хүн маань ч надад сэтгэл тийм их гаргадаггүй. Үерхдэг нэртэй ч тусдаа амьдардаг тэр гэрийнхэнтэйгээ би ганцаараа байр түрээслэж амьдардгийг мэдсээр байж над дээр надаар гуйлгаж байж л ирүүлдэг. Хүмүүсээс нуугаад байдаггүй, өөр эмэгтэйн асуудал гаргадаггүй, хамт байхаараа маш сайхан байдаг ч холдохоороо өөр хүн шиг болдог ер нь л намайг тоодоггүй би ямар ч асуудалтай байсан хэзээ ч оролцож надад туслаж бүүр надтай ярилцаж ч үзээгүй.

Заа мэдэхгүй юм даа уг нь салмаар байгаа ч би хэтэрхий хайртай юм уу эсвэл дассаных уу? Ганцаардаад хань хайсандаа ч юм уу энэ хүнийг явуулж чадахгүй зууралдаад л байдаг. Ийм их сэтгэл зовиуртай болохоор ч юм уу байнга уудаг болсон орой бүр. Уулзая гэхээр уулзах найз нөхөд цагийг хөгжилтэй өнгөрөөх 1 ч хүн байдаггүй. Хүний өмнө инээж аз жаргалтай харагддаг ч дотроо байнга л үхэж байдаг. Би яг яах ёстой юм бол? Энэ талаар сэтгэл зүйн зөвөлгөө өгдөг хүн эсвэл ядаж 1 удаа ч болов дотрыг минь онгойтол сонсоод өгөх хүн байдаг болов уу? Үнэхээээрр маш их ганцаардаж байна. Яг ийм байдлаар удаан тэсэхгүй юм шиг байна…