Яагаад Солонгос, Япон, Хятад бүсгүйчүүд өгзөгний фронтод түрүүлээд байна вэ?

Манайхан ингэж боддог: “Бид ч бас өгзөгтэй шүү дээ? Тэгвэл яагаад тэд дэлхийд алдаршчихав, бид таг чиг вэ?”


Өөрийгөө харуулахын “ирээдүйд чиглэсэн” дадал

  • Солонгос, Япон, Хятад эмэгтэйчүүд хэдийн өөрсдийгөө олон өнцгөөс, гоо сайхны хүрээлэлд авч үздэг болсон.
  • Тэд өгзөгөө “гэмт хэрэг” шиг нуух биш, биеэ хайрлах нэг хэлбэр гэж үздэг.
  • Инстаграм, TikTok-д зориулсан “rear view”, “mirror booty”, “leg day” зургууд нь урлаг болтлоо хөгжсөн.

Харин манай бүсгүйчүүдийн утсан дээрх төгс “booty pic” нь зүгээр л хадгалсан байдаг…
“За одоо хаана постлох юм бэ? Ядаргаатай юм ярина ш дээ!”

Культур экспорт + өгзөг = соёлын зөөлөн хүч

Солонгос, Хятад, Япон бол бүгд:

Өөрсдийн “идэж уух”-аас гадна соёлоо зардаг улс.
К-драма, J-pop, Weibo инфлюэнсерүүдийн ачаар өгзөг ч соёлын нэг хэсэг болчихсон.

Бүсгүй нь өгзөгтэй байгаад зогсохгүй — ТҮҮНИЙГ ХАРАХ КАМЕР, ТҮГЭЭХ ПЛАТФОРМ, ДАГАХ ФЭН БҮХЭН БЭЛЭН.

Харин манайд:

  • Камер: арай хэт ойр юм уу, хазайсан
  • Платформ: “Манай ээжийн найз дагадаг…”
  • Фэнүүд: groupchat-даа screenshot хийгээд “пөөх 😳” гээд өнгөрнө

Дасгал, загвар, амьдралын хэв маяг нь өгзгөнд “тусална”

  • Хятад, Солонгос, Япон бүсгүйчүүдийн дунд gym соёл 🔥 ноёлж байна. Squat, hip thrust, pilates… бүгд хөл, ташаа, өгзгөнд төвлөрдөг.
  • Бас тэдний өмсдөг yoga pants, bodycon dress, crop top бүгд өгзгийг тодотгодог.

Монголд:

  • Gym-д явах нь “turshilt”
  • Leggings өмсөх нь “анхаарал татах” гээд хэл ам таталдаг.
  • Дээр нь “ямаан омгийн гуя” гэдэг шиг хошин ярианд шингээд, хүмүүст “битгий анзаарагдаасай” гэх мэдрэмж суучихсан.

Харуулсан нь биш, харсан нь “шүүдэг” тогтолцоо

Монголд:

  • “Энэ яасан ч барьцтай өмдтэй юм?”
  • “Ийм зураг оруулчихаар сайн нөхөр олдох уу?”
  • “Өөрийгөө хэн гэж бодоов?”

Энэ бол харуулж буй хүн буруутай гэх сэтгэлгээ.

Харин Хятадад:

  • “Эмэгтэй хүн өөрийгөө хүндэлж байгаа нь илт байна.”
  • “Ийм биетэй болохын тулд хичээл зүтгэл орсон л байх.”гэж хүлээж авдаг.

Соёлын ялгаа нь зөвхөн зураг дээр биш — сэтгэлгээнд оршдог.

Тэд өөрсдийгөө “тайзны төвд” тавьдаг

Харин бид?

  • “Мэдэгдэхгүйхэн байна даа”
  • “Дуугүй л өнгөрөх минь”
  • “Харагдаад байвал эвгүй дээ…”

Гэтэл нөгөө гурван улс:

  • “Өөрийнхөөрөө байна” = эрх чөлөө
  • “Биеэ илэрхийлэх” = соёл
  • “Харуулна” = бахархал

Тэгэхээр бид юугаа өөрчлөх вэ?

  • Харах өнцгөө өөрчил.
  • Харуулахдаа айх хэрэггүй.
  • Өгзөг гэдэг бол муу зүйл биш — булчин, хөдөлгөөн, өөртөө итгэх итгэлийн нэг илэрхийлэл.

Дэлхийн өгзөгний жагсаалтад багтахын тулд силикон биш, сэтгэлгээний squats хийх хэрэгтэй!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.