Ингэж байсаар насыг барах уу?

20 жил ханилсан нөхрөөсөө салахаар шийдсэн хүн байна аа. Архичин нөхөр нэг ч өдөр эрүүл байхгүй, тасарч босч ирээд хэрүүл зодоон. Гол нь манай аав ээжийн хашаа байшинд амьдардаг. Салъя гээд хөөсөн ч явахгүй юм. Шүүх цагдаа болсон ч ирээд л суучих юм. Яаж явуулдаг юм бэ?

Хашаа байшингаа зараад зугатаад нүүгээд явъя гэж бодохоор зарагдахгүй юм. Ингээд байгаад байвал би яг амиа хорлох нь ээ. Архичин болоод хайр сэтгэл гэж юу ч үгүй болсон, ухаан санаа нь ч элий балай болоод юм ойлгохоо ч байсан хүнийг яавал дээр вэ? Амьдралаа бүтэн байг гэж тэссээр тэвчээр алдрах нь.

Би уг нь хүүхдүүддээ хэрэгтэй л байх даа. Хатан ухаан гаргах ч тэнхэлгүй болсон, амьдралд гутарсан, сэтгэлзүйн хүнд дарамтанд орсон хүн яах ч аргаа олохгүй уймраад энд бичиж байна. Яавал дээр вэ? Монгол эмэгтэйчүүд эртнээс зовлонг тэвчсээр ирсэн байх гээд ингэж байсаар насыг барах уу? Салахаар хүүхдүүдээ ганцаараа өсгөх хэцүү байх даа…