Ширээний хүүхэн /9/

…Энэ мэдрэмж бол эрэгтэй эмэгтэй хүмүүс бие биендээ хүрэхэд үүсдэг тайлбарлах боломжгүй зүйл байв. Тэрхэн хооронд өөрийнхөө бодлыг үргээгээд Заяа түүнийг түлхлээ. Хэн хэн нь харитлаа юм дуугарсангүй эрэг дээр буугаад Өлзий Заяагаас ямар нэг үг хүлээх шиг харна.

Заяа цааш хэд алхснаа зогсоод эргэж харснаа баяртай гээд гэрлүүгээ явлаа. Энэ үг Өлзийд дахиад л найдвар төрүүлнэ.

Наадмаар сумын хэсэг оюутнууд нийлж дарвив тэдэн дунд Заяа Өлзий 2 ч багтажээ. Сумаасаа холгүй ойд бүгд хоол цай хийж тухална. Тэр 2-н хоорондоо нэг л биш харилцаа бий болсон байв.

Заяа яагаад ч юм Өлзийгийн ярьсан зүйлд инээж, түүний хийсэн үйлдэл болгонд анхаарч, түүний инээхийг хараад баясаж байгаагаа өөрөө ч үл анзаарна.

Өлзийг түүн рүү хараад харц тулгарах болгонд Заяагийн биеэр сонин цахилгаан гүйх шиг болно. Тэр Заяад халамж тавьж бие биендээ арай өөрөөр хандаад байгааг нөгөө хэд нь анзаарч үг хаяцгааж эхлэв.

Харин энэ нь Заяад нээх таалагдсангүй. Шөнө болж зарим нь тасарч зарим нь үргэлжлүүлж байв.
Өлзий Заяад ойртон сууж гарнаас нь атгахад хэн ч анзаарсангүй тэр 2 ингэж хир удаан суусныг мэдэх юм алга.

Өлзий: Заяа чи даарчихлаа одоо майхандаа ороо, энэ хавийг би зохицуулъя гээд санаа тавингүй хэлээд галын дэргэд үлдлээ.

Заяа охидын майханд орон унтахыг хичээв. Тэр шөнө хэн хэнийгээ бодоод хагас дутуу нойртой хоножээ.

Заяа нэг мэдсэн Мөнхөөгийн тухай өдөр шөнөгүй бодохоо больсон байлаа.

Ханх бол хойд талаараа модоор хүрээлэгдсэн урд хэсгээрээ далайтай залгадаг гоё байршилтай сум билээ. Яалангуяа зуны улиралд манан буусан үедээ далайн тэр хэсэг үлгэрийн юм шиг л харагдана.

Нэг дулаахан өдөр Өлзий тэднийд ирж тэр 2 ойр зуурын юмс ярилцаад хамтдаа ойруу алхав. Хэсэг явж байгаад Өлзий түүний гарнаас зугуухан атгаад явав. Алхсаар сумын бараа тасарлаа хаашаа ч хамаагүй харсан зүг рүүгээ явсаар.

Тэр 2 хүнгүй газар хайж байгаагаа хэн хэн нь мэдэж байсан. Алхаж алхаж ойн чөлөөнд хуучин хаягдмал дүнзэн байшин дээр ирлээ. Хөвсгөлд иймэрхүү хүнгүй эзэнгүй дүнзэн байшин хаа сайгүй тааралдана.

Заяа юу болох гэж байгааг ухаарч байсан юм. Тэд хэсэг байшинг сонирхож харснаа бие биен дээрээ харц тусцгаав.

Өлзий Заяад дөхөж ирээд өмнө нь яг тулаад зогслоо. Гараа явуулж бүсэлхийгээр нь тэврээд өөртөө наахад Заяа өөрийн эрхгүй хүдэр цээжинд тэврүүлэн залуус үнсэлцэж эхэллээ.

Шуналтай бөгөөд удаанаар эхэлсэн үнсэлт улам тачаалтайгаар үргэлжилсээр Өлзий газар гадуур цамцаа дэвсээд Заяаг зөөлхөн хэвтүүүлж цамцных нь товчыг нэг нэгээр нь тайлаад 2 булцгар хөхийг нь болгоомжлон бариад хүзүүг нь үнсэнгээ өмд рүү нь нэг гараа хийж эмзэг газар нь хүрэхэд Заяагийн амьсгал түргэсч үл ялиг гиншинэ.

Өлзий яах ийхийн зуургүй өмд дотоож 2-ыг нь хамт шувтлаад түүний сайхан биеийг биширсэн янзтай нэг гүйлгэж харснааа гуяыг нь зөөлхөн илсээр дээшилж хөхийг энхрийлэн үнслээ. Өлзий энэ эр эмийн ажилд аль 15-тайгаасаа л эхлэн ханцуу шамлан орж сургуулийнхаа охидоос авахуулаад айлын эхнэрүүдтэй учир ургуулж явсан нэгэн юм. Түүнийг нэг л охин тоодгүй байсан.

Заяад одоо юу ч хамаагүй болсон мэт нүдээ анин хэвтэнэ. Залуу түүний 2 хөлийг нь алцайлгаад. Өөрийнхөө эрхтэнг хүчтэйхэн шургуулж орхилоо.

Халуухан бүлээхэн орчинд орсон түүний биед таашаалтай мэдрэмжүүд орж ирсээр тэр хэзээ ч зогсохгүй хэзээ ч цуцахгүй хэзээ ч ханахгүй мэт дахин дахин бүлсээр байлаа. Өлзийг бүлэх болгонд Заяагийн хөх дээш доош савласаар гэвч Өлзий түүний хүссэн мэдрэмжийг албаар удаагаад байх шиг гүйцээхгүй хэмнэлээ өөрчилчихнө. Түрүүнээс хойш өдөөгдсөөр сэрэл тачаал нь тэсэрхэд ойртсоор л…

Ингээд гэнэт Өлзий заяагийн гарыг дээш нь толгой дээр нь аваачиж сойгоод бөгснөөс нь өргөж өөртөө улам шахаад уруулыг хүчтэй озонгоо нэгэн жигд бүлж эхэллээ. Яг нэг хэмнэлээр хийсээр 2-лаа бараг зэрэг дур ханажэээ.

Тиймээ тэр энэ удаа удаа ямар эр хүн болохоо харуулж чадав. Эр эм 2-ын орилох уухилах чимээ тэрүүгээр нэг хадаад нам гүм боллоо.

Заяагаас тэрээр эрхтэнгээ зөөлхөн сугалж аваад дээш харан хэвтэв. Тэр ямарч хөдөлгөөнгүй хэвтэх Заяа руу хараад: Таалагдсан уу?
Заяа: Удаж удаж толгой тохилоо.

Өлзийгийн нүүрэнд инээмсэглэл тодроол явчихав. Заяад тэр үнэхээр сайхан сексыг мэдрүүлсэн. Нэг үе харахаас ч дургүй нь хүрдэг байсан хүндээ өөрийнхөө хүслээр эзэмдүүлж бараг дурлаж байх шиг.

Гэхдээ дурласан байсан ч Өлзийд урьдын адилаар нэг л итгэж чадсангүй. Ингээд Заяа эртхэн байр саваа хайхаар хот буцахаар болов. Мөнхөө түүнийг ирж авна гэж байсан ч машин ид гүйлгээтэй үе таарч зав гарсангүй. Удах тусам Заяа өөрийн ухаанаа бүр мөсөн алдахаас айж хот руу яарлаа.

Заяа Мөнхөө бие биенээ санасан сэтгэлээр тэврэлдэн уулзаад ордог байсан буудал руугаа очлоо.
Мөнхөө түүнийг ихэд хүсч тэд буудлын өрөөндөө оруутаа хувцасаа ч тайлалгүй, оршил ч хийлгүй загас наадуулсан юм.

Заяа харин түүнийг хуурсандаа гэмшингүй нэг л урьдын адилаар чөлөөтэй эрхэлж чадахгүй л байв.

Мөнхөө: Би чамд 1, 2 хөлсний байр хайсан чи тэр байрыг үзэж байгаад сонгочих би төлбөрийг хийе, нийтийн байрнаас л дээр шдээ.
Заяа маш их баярлаж Мөнхөөг үнслээ.

Удалгүй тэр Заяаг Япон руу дагуулж явж газар үзүүлж бас өөрийнхөө бизнесийн зах зухаас зааж өгдөг боллоо.

Тэр хооронд Өлзий Заяа руу ойр ойрхон залгана. Хааяа Өлзийтэй ярьдагч гэсэн Мөнхөөд мэдэгдэхээс айж дугаараа хүртэл сольчихов.

Мөнхөөгийн дэргэд байсаар тэр их өөрчлөгдөж байлаа. Амьдралыг илүү томооор харж илүү томоор сэтгэж эхэллээ. Энэ өөрчлөлтөө тэр өөрөө ч үл анзаарна. Мөнхөөтэй хамт байх тусам тэр Заяагийн өөрийнх нь мөрөөдлын залуу мөнөөсөө мөн гэж санагдана.

Гэнэт Заяа ирээдүйн тухай бодож би яагаад хэн нэгнээс ичиж айж амьдрах ёстой юм бэ. Яагаад сайхан амьдарч болохгүй гэж, Мөнхөө бид 2 хэзээ ч салахгүй, тэр надад хайртай. БИ ЕР НЬ ЯАГААД МӨНХӨӨГИЙН ЭХНЭР нь байж болохгүй гэж гэсэн адын бодол орж ирлээ…